Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Ήρθε η ώρα να κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενάντια στις παρελάσεις !

Οι παρελάσεις με τις οποίες «κορυφώνονται» οι εκδηλώσεις εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου και φέτος καλούνται να ενισχύσουν μετεκλογικά την κλονισμένη ιδέα της «ισχυρής Ελλάδας». Η προηγούμενη κυβέρνηση του Καραμανλή προσπάθησε επανειλημμένα να τυλιχτεί τη γαλανόλευκη και να προβάλλει τη σθεναρή στάση της για το «όνομα της Μακεδονίας», ώστε να αποπροσανατολίσει την οργή της νεολαίας και των εργαζόμενων για τη συνεχιζόμενη επίθεση στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, στην ίδια μας τη ζωή. Ταυτόχρονα, προωθούσε τα σχέδια για υποχρεωτική στράτευση των μαθητών στα 18, αμέσως μετά το σχολείο, για να ξεχάσουν οι μαθητές εμπειρίες, όπως οι καταλήψεις και η εξέγερση του Δεκέμβρη και να μπουν, όσοι μπουν, στο Πανεπιστήμιο πειθαρχημένοι και χωρίς να διεκδικούν τα δικαιώματά τους.



Η νέα κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είναι δεσμευμένη στο ίδιο όραμα, όπως φαίνεται από την άρνησή της να δεχτεί τα αιτήματα των λιμενεργατών και να παραμείνει δημόσιο το λιμάνι. Την ίδια στιγμή συνεχίζονται αμείωτα, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, οι πολεμικές δαπάνες για να ανταποκρίνεται η Ελλάδα στο «διεθνή ρόλο» της στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Τα χρήματα που δε δίνονται για τις ανάγκες μας στην παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, ξοδεύονται για εξοπλισμούς και συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την κατοχή χωρών όπως το Αφγανιστάν, ενώ οι βάσεις στη Σούδα και το Άκτιο εξακολουθούν να αποτελούν ορμητήριο για όλες αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις. Τα τανκς και τα αεροπλάνα που «θα καμαρώσουμε» στη στρατιωτική παρέλαση είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα μιας πολιτικής που προωθεί όσο μπορεί την οικονομική επέκταση των ελληνικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια. Η στρατιωτική ετοιμότητα πάει χέρι-χέρι με τα 28 δις Ευρώ που προσφέρθηκαν στις ελληνικές τράπεζες που εξορμούν στο εξωτερικό και στο εσωτερικό και οι οποίες ποτέ βέβαια δε μας έδωσαν μερίδιο απ’ τα κέρδη τους...



Αντίστοιχα, η μαθητική παρέλαση είναι επί της ουσίας μια μιλιταριστική εκδήλωση: η προβολή της «εθνικής ενότητας» έχει σαν στόχο την παρουσίαση μιας γενιάς ετοιμοπόλεμης απέναντι στους «εχθρούς του έθνους», εσωτερικούς ή εξωτερικούς. Γι’ αυτό το λόγο οι Ψωμιάδηδες και οι Καρατζαφέρηδες είχαν φρίξει με την ιδέα ότι «ξένοι» μαθητές θα έκαναν παρέλαση με την ελληνική σημαία, σιωπούν όμως για γεγονότα όπως ο θάνατος του Πακιστανού μετανάστη από βασανιστήρια αστυνομικών στις 9 Οκτώβρη στο Αστυνομικό Τμήμα Νίκαιας στην Αθήνα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Ελλάδα οι παρελάσεις καθιερώθηκαν πριν από 70 χρόνια από το δικτάτορα Μεταξά, θαυμαστή της πειθαρχίας της χιτλερικής νεολαίας...



Είναι απολύτως απαράδεκτο η άρνηση των μαθητών να συμμετάσχουν στις παρελάσεις να συνεπάγεται απειλές, κυρώσεις κι αποβολές. Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να παλέψει για την κατάργηση ενός θεσμού που στόχο έχει τη συμβολική και πραγματική υπόκλιση στην πολιτική, στρατιωτική κι εκκλησιαστική ηγεσία και την πειθάρχηση της νεολαίας, αναπαράγοντας μάλιστα ένα πλήθος ψευτο – αντιθέσεων και ρατσιστικών διαχωρισμών μεταξύ των μαθητών («άριστοι» - «κακοί», ψηλοί – κοντοί, έλληνες – ξένοι κ.ο.κ.). Σε τελική ανάλυση, η επιβολή της στολής, της ομοιομορφίας, τα εμβατήρια και ο στρατιωτικός βηματισμός όχι μόνον δε συμβάλλουν στη διαμόρφωση ιστορικής συνείδησης, αλλά αντίθετα καλλιεργούν την ξενοφοβία, την υποταγή, αλλά και το ξαναγράψιμο της ιστορίας με τις αντίστοιχες δόσεις εθνικισμού και πατριωτικού «φρονήματος».



ΔΕ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΜΕ - ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:



· Να καταργηθούν οι παρελάσεις.

· Απόσυρση των σχεδίων για υποχρεωτική στράτευση στα 18.

· Λεφτά για παιδεία – υγεία - εργασία κι όχι για τους εξοπλισμούς, την αστυνομία και τις τράπεζες.

· Να γυρίσει πίσω ο ελληνικός στρατός από Αφγανιστάν, Κόσσοβο και όλα τα πολεμικά μέτωπα.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αποτέλσμα των εκλογών

Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή!


Τo αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών αποτελεί σαφέστατη καταδίκη της αντεργατικής, αυταρχικής πολιτικής της Ν.Δ. Οι αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας έβαλαν την ταφόπλακα στο κόμμα που επιτέθηκε με δριμύτατα στις κατακτήσεις, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα, στο κόμμα που επικαλέστηκε την καπιταλιστική κρίση για να ζητήσει νέες θυσίες για χάρη των τραπεζιτών και των βιομήχανων.


Η νίκη του ΠΑΣΟΚ περισσότερο εκφράζει τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στη Ν.Δ. παρά μια θετική ψήφο για το πολιτικό και κυβερνητικό πρόγραμμά του. Ένα πρόγραμμα που στις βασικές γραμμές κινείται στην ίδια λογική με αυτό της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ με την ανύπαρκτη αντιπολίτευσή του σηματοδότησε ότι και ως κυβέρνηση θα διαψεύσει τις προσδοκίες του κόσμου που αγωνίστηκε ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων. Γι’ αυτό και εξασφάλισε τη στήριξη της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, ως ο «εκλεκτός» τους, ύστερα από την ανεπανόρθωτη φθορά της κυβέρνησης Καραμανλή, για να μην αφήσει να υπάρξουν «ανεξέλεγκτες» αντιδράσεις από τους εργαζόμενους που καλούνται να πληρώσουν την κρίση.

Να είναι σίγουρη η νέα κυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν θα δώσουν καμιά περίοδο χάριτος, δεν θα υπάρξει καμιά ανοχή ή αναμονή, αφού η επόμενη μέρα είναι η μέρα του νέου προϋπολογισμού, των ιδιωτικοποιήσεων, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των γυναικών αλλά και συνολικά των εργαζομένων κ.λπ. Ταυτόχρονα το εύρος της ήττας της Ν.Δ καταδεικνύει το τι περιμένει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας την ίδια πολιτική. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης που συνεχίζεται οι όποιες αντεργατικές αποφάσεις για τους μισθούς, τις συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα, την ανεργία θα αποτελέσουν αιτίες πολέμου για τους εργαζόμενους.

Η καθήλωση και υποχώρηση των κομμάτων της κοινοβουλευτικής Αριστεράς σε περίοδο κρίσης και χτυπήματος των εργαζομένων αποτελεί αποτέλεσμα της δικιάς τους αδυναμίας να συμβάλλουν για ένα άλλο νικηφόρο εργατικό κίνημα και στη στρατηγική ανάγκη των εργαζομένων για μια άλλη αριστερά.

Ότι σε ένα περιβάλλον έντασης των κοινωνικών διεκδικήσεων και έντονης αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής, η επίσημη Αριστερά αποτυγχάνει να ενισχυθεί και υποχωρεί εκλογικά, είναι ένδειξη της βαθύτερης κρίσης της. Είναι απόδειξη του πόσο αναγκαία είναι σήμερα μια άλλη αριστερά, μια αριστερά που να εμπνέει και να μην απογοητεύει, μια Αριστερά αντικαπιταλιστική, επαναστατική. Η ανάγκη μαχητικής κοινωνικής αντιπολίτευσης αποτελεί το πραγματικό στοίχημα της επόμενης μέρας για τους εργαζόμενους και σε αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συνεισφέρει με όλες της τις δυνάμεις.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τους εργαζόμενους και τη νεολαία που την ενίσχυσαν και εκλογικά δείχνοντας ότι ακόμη στο δύσκολο έδαφος των εκλογών πρωτοπόροι εργαζόμενοι και νεολαίοι θεωρούν απαίτηση των καιρών να υπάρξει μια άλλη αριστερά, ενωτική, αντικαπιταλιστική και επαναστατική. Και ξέρουμε ότι αυτή την αγωνία την μοιράζονται και πολλοί άλλοι αγωνιστές.

Οι ψήφοι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελούν κάλεσμα για να συνεχίσουμε την επίπονη προσπάθεια γι’ αυτή την άλλη αριστερά, για να επιμείνουμε στον ενωτικό μετωπικό δρόμο που διαλέξαμε εξαρχής, για να παλέψουμε για ένα μαχητικό νικηφόρο εργατικό κίνημα, για μαχητική εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση και σε κάθε αντιδραστική πολιτική.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ, 4/10/2009

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

125 εκλεγμένοι συνδικαλιστές στηρίζουν ΑΝΤΑΡΣΥΑ

125 εκλεγμένοι συνδικαλιστές του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, που πρωτοστάτησαν σε μάχες του εργατικού κινήματος υπογράφουν κείμενο στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Μαχητική εργατική και κοινωνική αντιπολίτευση! Αντικαπιταλιστική απάντηση στην κρίση!

Οι δυνάμεις του συστήματος και οι απολογητές τους μας καλούν σε αυτές τις εκλογές να διαλέξουμε ποιος θα υλοποιήσει καλύτερα τα «οδυνηρά αλλά αναγκαία» μέτρα για να βγει η χώρα από την κρίση. Η Ν.Δ. εφάρμοσε και υπόσχεται και για μετά τις εκλογές να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση την αντεργατική επίθεση με μέτρα για ενίσχυση, επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, κατασκευαστών και προσφέροντας ακόμα πιο φτηνή, ελαστική και ανασφάλιστη εργατική δύναμη. Το ΠΑΣΟΚ δεν αντιστρατεύεται αυτή την πολιτική αλλά ίσα –ίσα προτείνει και αυτό ιδιωτικοποιήσεις, κίνητρα για το κεφάλαιο και λειτουργία των νόμων της αγοράς.

Εμείς λέμε ότι δεν θα πληρώσουμε την κρίση του κεφαλαίου!

Διέξοδο στην κρίση σε όφελος των εργαζόμενων, των αγροτών, των νέων μπορεί να δώσει μόνο ένα πρόγραμμα εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων σε ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου και της Ε.Ε.

  • Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερή εργασία για όλους. Κατάργηση της ελαστικής εργασίας. Αυξήσεις στο ύψος των αναγκών μας. 1400 ευρώ κατώτερος μισθός. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας. Προστασία των ανέργων.
  • Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση στους ιδιοκτήτες. Επιστροφή στο δημόσιο όλων των επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν. Εργατικό και λαϊκό έλεγχο στην παραγωγή. Διασφάλιση της εργασίας, του μισθού και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων στις ασφαλιστικές εταιρείες. Άμεση πληρωμή των δεδουλευμένων. Κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων των υπεύθυνων και απόδοσή τους στους εργαζόμενους.
  • Δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία για όλους. Αξιοπρεπή κοινωνική ασφάλιση για όλους. Κατάργηση όλων των μορφών δραστηριότητας του ιδιωτικού κεφαλαίου στην παιδεία, την υγεία την ασφάλιση. Στο δημόσιο όλοι οι κλάδοι στρατηγικού χαρακτήρα.
  • Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών λαϊκών ελευθεριών. Αφοπλισμό της αστυνομίας. Κατάργηση όλων των ειδικών σωμάτων. Κατάργηση των καμεροχαφιέδων.
  • Πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες. Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Νομιμοποίηση, άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες. Κατάργηση των ρατσιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
  • Προστασία του περιβάλλοντος από την οικολογική καταστροφή. Υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των δασών, των ακτών από την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίηση.
  • Κατοχύρωση του εισοδήματος των φτωχών και μεσαίων αγροτών, φτηνά και υγιεινά προϊόντα διατροφής, παραγωγικοί συνεταιρισμοί των εργαζόμενων αγροτών.
  • Πραγματική ισότητα των φύλων. Κάτω τα χέρια από τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών.
  • Όχι στο σύμφωνο σταθερότητας. Έξω από την ΟΝΕ. Όχι στην Ευρωσυνθήκη. Αντικαπιταλιστική ρήξη-αποδέσμευση από την ΕΕ με διεθνιστική προοπτική.
  • Όχι στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο. Όχι στην καταπίεση των μειονοτήτων. Εργατικός διεθνισμός και ειρήνη μεταξύ των λαών. Επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων. Κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδο από το ΝΑΤΟ. Όχι στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Αλληλεγγύη και κοινή πάλη με τους λαούς των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής, με τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο!

Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες! Το απέδειξαν οι ανεξάρτητοι ενωμένοι αγώνες των εργαζόμενων σε χώρους που μπόρεσαν να ακυρώσουν έστω προσωρινά αντεργατικά μέτρα, να ανακαλέσουν απολύσεις, να αποτρέψουν ιδιωτικοποιήσεις. Σε αυτόν το δρόμο χρειάζεται να συνεχίσουμε για να ξεπεράσουμε τον κατακερματισμό του εργατικού κινήματος που υπάρχει με την ευθύνη του γραφειοκρατικού υποταγμένου συνδικαλισμού. Είναι αναγκαία η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, ο συντονισμός των σωματείων, η δημοκρατία του αγώνα, ο προσανατολισμός του κινήματος όχι στο παζάρι για τα ψίχουλα, αλλά στη διεκδίκηση όλου του πλούτου που παράγουμε, στην ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, η νικηφόρα προοπτική.

Χαιρετίζουμε την απόφαση των λιμενεργατών να προχωρήσουν σε απεργίες στις 1-6 Οκτώβρη για να σταματήσει η παράδοση του Λιμανιού στην COSCO. Οι λιμενεργάτες δίνουν την απάντηση του εργατικού κινήματος στην καταιγίδα των προκλήσεων των καπιταλιστών που αυτές τις μέρες «ανακάμπτουν»(!) με λουκέτα στην ΑΣΠΙΣ, απειλές για κλείσιμο του Σκαραμαγκά, «δέσιμο» καραβιών του Αγούδημου, αδυναμία να βρουν λεφτά στου Λαναρά!

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ – ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

-Για να νικήσουν οι αγώνες και να δυναμώσει η αμφισβήτηση του καπιταλισμού χρειάζεται η πρωτοπόρα δράση της Αριστεράς. Γιατί το ΚΚΕ αρνείται τον αγωνιστικό συντονισμό, δεν προωθεί την αγωνιστική ταξική ενότητα, αντιμετωπίζει με εχθρότητα μαχητικά ξεσπάσματα όπως αυτό του Δεκέμβρη. Η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ φανέρωσε την ανεπάρκεια της αριστεράς που μιλάει για αγώνες και κινήματα αλλά δεν ξεκόβει από τη λογική της «αριστερής διακυβέρνησης» και της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και κουβαλάει ολοζώντανα την επιθυμία συμμετοχής στο επίσημο πολιτικό παιχνίδι.

-Για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Ενάντια σε κάθε λογική και πρακτική υποταγμένου συνδικαλισμού που κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σε κάθε λογική συνδιαχείρισης και ενσωμάτωσης. Για την ανάγκη κοινής δράσης της Αριστεράς μέσα στο μαζικό κίνημα.

-Γιατί τα πράγματα στην Αριστερά μπορούν να πάνε αλλιώς. Μπορεί να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά της αντικαπιταλιστικής διεξόδου και της επαναστατικής αναζήτησης. Η Αριστερά που δεν διαλέγει για πρότυπο ούτε την αγορά, ούτε τα αυταρχικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης που ξέκοψαν από το δρόμο της μεγάλης Οκτωβριανής επανάστασης.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή) φέρνει μαζί της τις ελπίδες του Δεκέμβρη, τις απεργίες του ασφαλιστικού, τις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16, τις μάχες των δασκάλων και των υγειονομικών, όλες τις προσπάθειες αγωνιστικού συντονισμού σωματείων ενάντια στην επίθεση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, της Ε.Ε και της εργοδοσίας. Διεκδικεί και μάχεται για ένα ισχυρό και πολιτικοποιημένο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα ενωμένο σε μία αντιπολίτευση των «κάτω». Θα είναι μπροστά στους αγώνες και την επόμενη των εκλογών.

.

1. Αγαπητός Θανάσης, πρόεδρος συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Β΄ Θεσ/κης
2. Αδαμόπουλος Νίκος, πρόεδρος εργαζόμενων Δήμου Ν. Ιωνίας, μέλος Γεν. Συμβούλιου ΠΟΕ ΟΤΑ
3. Αθανασίου Μανόλης, γραμματέας συλλόγου εργαζομένων ΑΣΠΡΟΦΩΣ ΑΕ
4. Αλεξίου Μαρία, Δ.Σ. Σωματείου προσωπικού ιδιωτικών κλινικών Πειραιά
5. Αλμυρούδη Μαριώτα συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
6. Αναστασιάδης Τάσος, μέλος Μεικτού Συμβούλιου ΕΣΗΕΑ από Βήμα
7. Αντωναροπούλου Χρυσάνθη, συνδικαλίστρια στη Γενική Τράπεζα
8. Αντωνιάδης Λάμπρος, μέλος Δ.Ε. Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου
9. Αντωνίου Αγγελική, συνδικαλίστρια στην Αγροτική Τράπεζα
10. Αντωνόπουλος Παύλος, Δ.Σ. Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας
11. Αξαρλής Κώστας, Σωματείο προσωπικού ιδιωτικών κλινικών Πειραιά
12. Αποστολόπουλος Ανδρέας, ΕΛΜΕ Ηλείας
13. Βαϊνάς Παντελής, πρόεδρος Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αιγάλεω
14. Βαλάκας Γιώργος , συντονιστικό ειδικευομένων γιατρών
15. Βάρτζελη Νάγια, 5μελής ΕΙΝΑΠ Ερυθρού Σταυρού,
16. Βασιλειάδης Τάσος, μέλος αντιπροσωπείας ΤΕΕ
17. Βασιλόπουλος Νίκος, μέλος προσωρινής διοίκησης σωματείου εργαζομένων FORTHNET
18. Βατικιώτης Λεωνίδας, μέλος συνέλευσης αντιπροσώπων Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος
19. Βελονάκης Γιώργος, ΔΣ Σωματείου εργαζόμενων Αττικού Νοσοκομείου
20. Βουρεκάς Κώστας, γραμματέας ΣΜΤ
21. Βουρεκάς Θεόδωρος, Πρόεδρος ΔΣ Α ΕΛΜΕ Αθήνας
22. Βουρτσάκη Βάνα, ΔΣ συλ. Εκπ/κων Π.Ε. Γ΄ Θεσ/νίκης
23. Γκόβας Δημήτρης, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
24. Γκότσης Στάθης, αιρετός εκπρόσωπος εργαζομένων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο ΥΠΠΟ
25. Γουρλάς Νίκος, πρόεδρος Σωματείου εργαζόμενων στα καταστήματα τύπου στο αεροδρόμιο Αθηνών
26. Δασκαλάκης Μάρκος, Δ.Σ. ΣΜΤ
27. Δημουλά Κατερίνα, Δ.Σ. Σωματείου εργαζόμενων Αττικού Νοσοκομείου
28. Διαμαντίδης Τάκης, ΔΣ ΕΛΜΕ Σάμου
29. Δραγανίγος Αντώνης, ΔΣ εργαζομένων ΜΟΔ ΑΕ
30. Ελαφρός Γιάννης, μέλος Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ από Καθημερινή
31. Ευσταθίου Γεωργία, Δ.Σ. Σωματείου προσωπικού ιδιωτικών κλινικών Πειραιά
32. Ζαγανίδης Χρήστος, ΕΛΜΕ Ηλείας
33. Ζάμπρας Αλέξανδρος, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
34. Ζέρβα Κανελλίνα, 3μελής γιατρών 1ου νοσοκομείου ΙΚΑ
35. Ζορμπαλά Τίνα, πρόεδρος συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστήμιου Αιγαίου
36. Ζούπα Στέλλα, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
37. Ζωγραφάκη Ειρήνη, Δ.Σ. Κλαδικού Σωματείου Προσ/κου Ιδιωτικών Κλινικών & Συναφών χώρων Αθήνας
38. Ηλίας Νίκος, Δ.Σ. Σωματείου Μετάλλου Ν. Ιωαννίνων
39. Θεολόγου Σταύρος, κλαδικό σωματείο νοσηλευτών Α’ ΠΕΣΥ,
40. Ιωαννίδου Παναγιώτα, ΔΣ ΕΛΜΕ Ελευσίνας
41. Καβακλής Λουκάς, Συλλογος εκπ/κών Π.Ε. Αριστοτέλης
42. Καββαδάς Νίκος, Δ.Σ. Σωματείου προσωπικού ιδιωτικών κλινικών Πειραιά
43. Καζάνης Νεκτάριος, Δ.Σ. σωματείου Εργαζόμενων στη Γέφυρα Ρίου
44. Καλημερίδης Γιώργος, μέλος ΔΣ του συλ. Εκπ/κων ΠΕ Σύρου–Τήνου-Μυκόνου
45. Καλιαμπάκος Σωτήρης, ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας
46. Καλούσης Ακρίτας, πρόεδρος Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Κερατσινίου
47. Καντζιού Μαρία, πρώην πρόεδρος ΣΜΤ
48. Καπακτσής Αλέκος, μέλος ΔΣ συλ. Εκπ/κων ΠΕ Υπαίθρου Θεσ/νίκης
49. Κατιντζάρος Τάσος, γραμματέας Συλλόγου Προσωπικού σωματείων μελών ΟΤΟΕ
50. Κερεστετζή Σύλβια, συνδικαλίστρια στην Τράπεζα Ελλάδος
51. Κιτσάτης Βαγγέλης, συνδικαλιστής στους ταχυδρόμους των ΕΛΤΑ
52. Κλιάφα Άρτεμις, Δ.Σ. Συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Βύρωνα
53. Κλωνιζάκης Μάρκος, 5μελής επιτροπή 401 ΓΣΝΑ
54. Κοιλάκου Σύλβια, πρόεδρος ΣΜΤ
55. Κοντομάρης Σπύρος, αντιπρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΕΠΑ Αττικής
56. Κοσμοπούλου Όλγα, ΓΣ ΟΕΝΓΕ
57. Κοτίνης Χρήστος, μέλος ΔΣ συλ. Εκπ/κων ΠΕ Β΄ Θεσ/νίκης
58. Κουτσούμπα Δέσποινα, μέλος ΔΣ Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
59. Κυζηράκου Σταυρούλα, συντονιστικό ειδικευομένων γιατρών
60. Κυράνα Νικολέτα, ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων στις Κοινωνικές Υπηρεσίες Ιδιωτικών Φορέων
61. Κυριακάκης Γιάννης, ΔΣ ΕΛΜΕ Χανίων
62. Λαθήρας Γιάννης, ΓΣ ΕΔΟΘ (Ένωσης Δημόσιων Υπαλλήλων Θεσ/κης) – Γ ΕΛΜΕ Θεσ/κης
63. Λάσκαρης Γρηγόρης, γ.γ. Δ.Σ. Π.Σ.Δ.Μ.Μ.Μ.
64. Λιάγκος Γιώργος, μέλος ΔΣ Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
65. Μακρυγιάννης Στέφανος, μέλος Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ, ΔΣ συλλόγου ΠΕ Ροδόπης
66. Μασούρας Κωστής, μέλος αντιπροσωπείας ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων
67. Μαχά Μαρία, ΔΣ Γ ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής
68. Μενούνος Γιώργος, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος»
69. Μιχαλόπουλος Πάνος, ΔΣ Ε ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής
70. Μιχελής Κώστας, μέλος Δ.Σ. Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών & ΕΕΛΠ
71. Μος Αθηνά, μέλος ΓΣ ΠΟΕΣΥ
72. Μπάλλας Αντρέας, μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Λέσβου
73. Μπαχούρου Βάσω, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
74. Μπελεζώνης Θόδωρος, γραμματέας Τεχν. Υπαλλήλων ΥΕΘΑ/ΓΕΣ
75. Μπέλμπας Χρήστος, μέλος ΔΣ παραρτήματος Χανίων της Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών
76. Μπικάκη Μαρία, συνδικαλίστρια στους συνταξιούχους Εθνικής Τράπεζας
77. Νάνος Βαγγέλης, ΔΣ Ε.Κ. Πρεβέζας
78. Νάστου Δήμητρα, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών
79. Νικολαΐδης Γιώργος, μέλος ΓΣ Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου
80. Ντούλας Παναγιώτης, πρόεδρος ΕΛΜΕ Β΄ Δωδεκανήσου
81. Ξιφαρά Μαρία, Δ.Σ. Συλλόγου Υπαλλήλων Εθνικής Τράπεζας
82. Ξοπλίδης Παναγιώτης, γραμματέας σωματείου Βιβλίου – Χάρτου Θεσ/κης
83. Οικονόμου Δημήτρης, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
84. Παναγιωτόπουλος Χρήστος, Δ.Σ. σωματείου εργαζομένων Δήμου Βύρωνα
85. Παναγοπούλου Ελένη, Σωματείο προσωπικού ιδιωτικών κλινικών Πειραιά
86. Πάνου Λένα, μέλος Εκτελεστικής Επιτροπής ΠΟΕΙΔΔ (Ομοσπονδία Συμβασιούχων Δημοσίου)
87. Παπαγεωργίου Χρυσούλα, πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών
88. Παπαγεωργίου Πάνος, Κλαδικό Νοσηλευτών Αθήνας
89. Παπανικολάου Νίκος, μέλος Δ.Σ. Ένωσης Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης
90. Παπανικολάου Πάνος, ΔΣ ΕΙΝΑΠ
91. Παπασπυρίδης Αλέκος, ΣΜΤ
92. Παπαχριστούδη Ματίνα, απολυμένη εκπρόσωπος δημοσιογράφων Ελεύθερου Τύπου, μέλος Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ
93. Παυλόπουλος Γιώργος, μέλος Μεικτού Συμβούλιου ΕΣΗΕΑ από Ημερησία
94. Παυλόπουλος Γιώργος, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων Alpha Bank
95. Πετρόπουλος Δημήτρης, Δ.Σ. ΕΜΔΥΔΑΣ
96. Πουλικάκος Τάκης, 5μελής ΕΙΝΑΠ Ερυθρού Σταυρού,
97. Πράσσος Στέφανος, πρόεδρος σωματείου εργαζόμενων στην ενέργεια «Αλληλεγγύη»
98. Πρεκατές Χρήστος, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
99. Ράπτης Κώστας, δημοσιογράφος, Αθήνα 9,84, μέλος Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ
100. Ρέππα Ντίνα, μέλος Δ.Σ.της ΔΟΕ
101. Ρέππας Χρήστος, μέλος Δ.Σ. συλλόγου εκπ/κών Π.Ε. Αργοσαρωνικού
102. Ρίζος Μιχάλης, ΔΣ Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν
103. Σκαφίδα Αναστασία, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
104. Σμήλιος Ηλίας, μέλος ΔΣ συλ. Εκπ/κων ΠΕ Ζ΄ Θεσ/νίκης
105. Σταθά Γιώτα, μέλος ΔΣ Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων
106. Σταμάτης Κώστας, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
107. Στάμος Βαγγέλης, συντονιστικό ειδικευόμενων γιατρών,
108. Σταυρόπουλος Μάνος, Αντιπρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων στα Τηλεφωνικά Κέντρα ΟΤΕ
109. Στεργιοπούλου Γιώτα, ΔΣ εργαζομένων στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος
110. Στεφανής Γιώργος, μέλος Δ.Σ. ΠΕΤ ΟΤΕ
111. Σωτήρης Παναγιώτης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών
112. Ταλαχούπης Νίκος, οικοδόμος
113. Τζιορτζιώτης Σταύρος, ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας
114. Τουλγαρίδης Κώστας, μέλος Δ.Σ.συλλόγου εκπ/κων ΠΕ «Κ. Σωτηρίου»
115. Τουμπέλης Βασίλης, ΔΣ Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτ. Κλινικών Αθήνας, πρώην πρόεδρος ΟΣΝΙΕ
116. Τσαγκαράτου Αιμιλία, πρόεδρος Συλ. εκπ/κών Π.Ε. «Παρθενώνας»
117. Τσακανίκας Γιώργος, γραμματέας παραρτήματος Ηπείρου Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου
118. Τσελεπίδης Σάββας, ΔΣ Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης
119. Τσιρεπλής Τάκης, μέλος Δημοτικού Συμβουλίου Καλλονής Λέσβου
120. Τσίτσος Άρης, ΔΣ συλ εκπ/κων ΠΕ Ιεράπετρας
121. Χάγιος Φώτης, μέλος αντιπροσωπείας ΤΕΕ
122. Χριστίδου Χρηστίνα, ΔΣ εργαζομένων ΜΟΔ ΑΕ
123. Χριστοφόρου Νίκος, πρόεδρος συλ. Εκπ/κων ΠΕ Λαγκαδά
124. Χρονόπουλος Παναγιώτης, συνδικαλιστής στα ΕΛΤΑ
125. Χρυσοχόου Αντρέας, γραμματέας σωματείου Praktiker Ιωαννίνων

Κείμενο στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από εργαζόμενους του Τύπου και των ΜΜΕ

Κείμενο στήριξης 50 δημοσιογράφων και εργαζόμενων στα ΜΜΕ και το χώρο του Τύπου

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ – ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ!

Στον κάδο των καθεστωτικών πολιτικών απορριμμάτων βρέθηκε η κυβέρνηση Καραμανλή καθώς δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά για το κεφάλαιο τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, αλλά και τη μεγάλη κοινωνική δυσαρέσκεια και τους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της. Μιλώντας στη γλώσσα του κεφαλαίου ο Καραμανλής στην ΔΕΘ ζήτησε τη συγκατάθεσή μας για να εφαρμόσει έναν νέο, οδυνηρό γύρο αντεργατικών μέτρων, με πάγωμα μισθών-συντάξεων, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων κ.α. Πικρή γεύση από τέτοιου είδους μέτρα έχουν ήδη πάρει χιλιάδες εργαζόμενοι, και στο χώρο των ΜΜΕ, που εκβιάζονται με «εθελούσια έξοδο» (ΑΝΤ1, Alpha) ή απολύονται (Ελεύθερος Τύπος, Μότοτεκ κ.α.), που παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι (Περιοδικός Τύπος), ή βλέπουν καθηλωμένους τους μισθούς τους, που καλούνται να εργαστούν με μαύρα ή με μπλοκάκι.

Το ΠΑΣΟΚ από τώρα προαλείφεται για τη θέση του αποτελεσματικότερου διαχειριστή της εξουσίας, τάζοντας αυξήσεις στα όρια του …μηδενικού πληθωρισμού, και καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες για «αναδιανομή του πλούτου». Ωστόσο, έχει προσυπογράψει πλήρως την κυρίαρχη πολιτική, αποδέχεται την αναγκαιότητα «σκληρών μέτρων», συναινεί στις επιταγές της ΕΕ για νέο γύρο λιτότητας.

Όποια κυβέρνηση και εάν έρθει από τις εκλογές θα δοκιμάσει να περάσει σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Η μόνη ελπίδα για φραγμό στα σχέδιά τους είναι οι αγώνες, οι μαχητικές απεργίες, η ανυποχώρητη συλλογική πάλη. Πολιτικό αντίπαλο δέος μπορεί να είναι μόνο μια μαχητική εργατική κοινωνική αντιπολίτευση, και ένα πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής απάντησης στην κρίση, που θα προωθεί τα συμφέροντα των εργαζόμενων, σε ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου και της Ε.Ε.

Όμως, όλα αυτά απαιτούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν τς τύχες τους στα χέρια τους. Στο χώρο των ΜΜΕ έχουμε βιώσει τις ήττες και τα αδιέξοδα του γραφειοκρατικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού τύπου ΕΣΗΕΑ και έχουμε μάθει ότι μόνο μέσα από τον συντονισμό των γενικών συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς, μπορούμε να γίνουμε «απειλητικοί» σε εργοδοσία και κράτος, να υπερβούμε συντεχνιασμούς και εκτονώσεις. Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται μια άλλη Αριστερά, που θα εμπνέει και θα εμπνέεται από τους αγώνες.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιμένει στην αντικαπιταλιστική προοπτική, στην αριστερά της νίκης και της ανατροπής. Αρνείται το δρόμο της κυβερνητικής συνδιαχείρισης και της ρεφορμιστικής ενσωμάτωσης της επίσημης Αριστεράς, που όλα αυτά τα χρόνια έχει διαψεύσει τις προσδοκίες όσων στράφηκαν προς αυτήν.

Τα πράγματα στην Αριστερά μπορούν να πάνε αλλιώς. Μπορεί να βγει στο προσκήνιο η Αριστερά της αντικαπιταλιστικής διεξόδου και της επαναστατικής αναζήτησης, των ανυπότακτων εργατικών αγώνων. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για να αμφισβητήσουμε και, τελικά, να ανατρέψουμε το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης. Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνέβαλαν με όλες τους τις δυνάμεις στις κοινωνικές και πολιτικές μάχες της προηγούμενης περιόδου, στις μεγάλες κινητοποιήσεις και απεργίες του ασφαλιστικού, στους σκληρούς αγώνες ενάντια στις απολύσεις (Ελεύθερος Τύπος), για την καταβολή δεδουλευμένων (Περιοδικός Τύπος). Πρωτοστάτησαν σε προσπάθειες από τα κάτω οργάνωσης της συζήτησης και της πάλης (συνελεύσεις εφημερίδων, πρωτοβουλία για το ασφαλιστικό). Θα είναι μπροστά στους αγώνες και την επόμενη των εκλογών.

Για να μπορέσουμε όλοι μαζί να μετατρέψουμε το εργατικό λαϊκό κίνημα σε πολιτικό αντίπαλο δέος ενάντια σε όποια κυβέρνηση δοκιμάσει να μας φορτώσει τα βάρη της κρίσης, συμμετέχουμε, στηρίζουμε και ψηφίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

.

  1. Αναστασιάδης Τάσος, δημοσιογράφος Το Βήμα,
  2. Αντωνίου Θανάσης, δημοσιογράφος Περιβάλλον 21
  3. Αργυροκαστρίτης Δημήτριος – Λεωνίδας, λιθογράφος,
  4. Βάσσης Παναγιώτης, δημοσιογράφος πορταλ
  5. Βατικιώτης Λεωνίδας,, δημοσιογράφος Πριν
  6. Γεωργιάδης Μάκης, δημοσιογράφος, Άλτερ
  7. Δελαστίκ Γιώργος, δημοσιογράφος, Έθνος
  8. Ελαφρός Γιάννης, δημοσιογράφος Καθημερινή,
  9. Ελευθεράτος Διονύσης, δημοσιογράφος Σπορ FM
  10. Ζαφειροπούλου Λίντα, μουσική παραγωγός, ΕΡΑ
  11. Θεοτοκάτου Μαρίζα, δημοσιογράφος portals, FM Voice,
  12. Θωίδου Αικατερίνη, Εργατική Αλληλεγγύη,
  13. Καζάκου Ιωάννα, δημοσιογράφος, Αττικές Εκδόσεις
  14. Κασίτας Αντώνης, εικονολήπτης επικαίρων, ΕΡΤ
  15. Κατσάνη Τάνια, δημοσιογράφος, Αμαρυσία
  16. Κιτίδη Κατερίνα, δημοσιογράφος, TVXS
  17. Κοσκινάς Σπύρος, λιθογράφος
  18. Κοσμά Ειρήνη, δημοσιογράφος, πόρταλ
  19. Κουγιτέας Χρήστος, εικονολήπτης
  20. Κουφόπουλος Βασίλης, Ραδιόφωνο Σκάι
  21. Μανάβης Νίκος, δημοσιογράφος, Εμπρός Μυτιλήνης
  22. Ματσκαλίδης Μπάμπης, εργαζόμενος Περιοδικός Τύπος
  23. Μος Αθηνά, δημοσιογράφος, Δ.Σ. ΠΟΕΣΥ
  24. Μπράτσος Νάσος, δημοσιογράφος ΕΡΤ,
  25. Ντούρου Ευαγγελία, δημοσιογράφος,
  26. Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος, Καθημερινή
  27. Παπαχριστούδη Ματίνα, απολυμένη Ελεύθερου Τύπου
  28. Παπουτσή Μένυ, διορθώτρια
  29. Παυλόπουλος Γιώργος, δημοσιογράφος, Ημερησία,
  30. Πελεβάνη Μαριάνθη, δημοσιογράφος, Δίφωνο
  31. Πομώνης Πέτρος, δημοσιογράφος, ΕΡΑ Ζακύνθου,
  32. Ράπτης Κώστας, δημοσιογράφος, Αθήνα 9,84,
  33. Σακελαρίου Γιάννα, διοικητικός ΔΟΛ,
  34. Σαρρής Κώστας, Ημερησία online
  35. Σβανάς Σωτήρης, δημοσιογράφος, Περιοδικός Τύπος
  36. Σηφογιωργάκης Παναγιώτης, δημοσιογράφος
  37. Σιαφάκα Αλεξάνδρα, φοιτήτρια τμήματος ΜΜΕ,
  38. Σκαμνάκης Θανάσης, συνταξιούχος
  39. Σταμούλης Δημήτρης, δημοσιογράφος, Κορμός
  40. Σταύρακας Βασίλης, απολυμένος Ελεύθερου Τύπου
  41. Τζιαντζή Μαρία (Πολίτη Αφροδίτη), δημοσιογράφος Ελευθεροτυπία
  42. Τζιαντζή Μαριάννα, δημοσιογράφος Καθημερινή
  43. Τόλη Βαγγελιώ, υπάλληλος ΠΟΕΣΥ,
  44. Τρίκας Μανώλης, τεχνικός MEGA,
  45. Τσώλη Μαρία, δημοσιογράφος, Το ΒΗΜΑ
  46. Τσαντίκος Γιώργος, ioanninasimera.gr
  47. Φωτέλλη Ειρήνη, εργαζόμενη ΕΡΤ
  48. Χατζηγεωργίου Τάσος, δημοσιογράφος, ΕΡΑ
  49. Χατζηστεφάνου Άρης, δημοσιογράφος, ραδιόφωνο Σκάι