Σε Ελλάδα και Τουρκία, οι άρχουσες τάξεις ανταγωνίζονται για τα κέρδη τους
ΟΧΙ στον πόλεμο και τους εξοπλισμούς
Η
ένταση που συνοδεύει εδώ και δεκαετίες τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας
έχει οξυνθεί το τελευταίο διάστημα. Η χειροτέρευση της καπιταλιστικής
κρίσης, η ένταση και έκρηξη όλων των ανταγωνισμών, η εξάπλωση των
μετώπων και των στρατιωτικών συγκρούσεων ανάμεσα από τη μια μεριά τις
ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και από την άλλη τη Ρωσία και την Κίνα αποτελούν μερικούς
από τους παράγοντες που πυροδοτούν επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή. Η
εμπλοκή πολλών ισχυρών δυνάμεων- παγκόσμιων και περιφερειακών- στην
ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου κ.ά καθώς και οι αντιφάσεις και τα
αδιέξοδα των καθεστώτων σε Ελλάδα και Τουρκία, όλοι αυτοί οι παράγοντες
τροφοδοτούν και κάνουν πιο επικίνδυνο τον ανταγωνισμό των δύο αστικών
τάξεων.
Οι
κυβερνήσεις και των δύο χωρών, τα επηρεαζόμενα από αυτά ΜΜΕ
προσπαθούν να πείσουν τους λαούς να γίνουν μέρος ενός άδικου πολέμου
που θα σκορπίσει το θάνατο, τη φτώχεια, την καταστροφή. Καλλιεργούν την
έχθρα μεταξύ των λαών, , τον άκρατο εθνικισμό, την ψυχολογική και
ιδεολογική προετοιμασία του πολέμου.
Πίσω
από τα μεγάλα δήθεν «πατριωτικά» λόγια κρύβονται τα ωμά συμφέροντα, η
οσμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, η μοιρασιά του θαλάσσιου
πλούτου, οι δρόμοι και οι αγωγοί μεταφοράς ενέργειας, πρώτων υλών κ.λπ.,
η διαμάχη του κεφαλαίου της κάθε χώρας για το ποιος θα αποκτήσει τον
κυρίαρχο ρόλο στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Βρίσκεται ο θανάσιμος αγώνας
των διεθνών μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για να
αποκτήσουν τις δικές τους προσβάσεις στην περιοχή μας, στον ανταγωνισμό
τους για την αναδιανομή του κόσμου. Γι’ αυτό ο ανταγωνισμός είναι άδικος
και επιθετικός και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Οι
πολιτικές των τουρκικών και ελληνικών κυβερνήσεων, των αστικών τάξεων
στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, συνδέονται άμεσα με τους
σχεδιασμούς και τις συγκρούσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Και οι δύο
κυβερνήσεις συμμετέχουν σε επεμβάσεις και πολέμους με ιμπεριαλιστικούς
σκοπούς ή χαρακτήρα, έχουν υπογράψει συμφωνίες που θα παρασύρουν τους
λαούς μας σε καταστροφές, ενώ έχουν μετατρέψει τις χώρες μας σε
απέραντες στρατιωτικές βάσεις.
Και
οι δυο κυβερνήσεις χρησιμοποιούν «εργαλειακά» και κατά περίπτωση το
λεγόμενο «Διεθνές Δίκαιο» όταν πρόκειται να υποστηρίξουν τα δικά τους
συμφέροντα. Ορκίζονται στις «Διεθνείς Συνθήκες» στα λόγια, για να τις
κουρελιάσουν στην πράξη. Μιλάνε για τον «διάλογο» και την «ειρήνη», ενώ
την ίδια στιγμή διακινδυνεύουν ένα θερμό επεισόδιο, προετοιμάζοντας τους
λαούς να πολεμήσουν...για μια ακόμα φορά για «του αφέντη το φαΐ»!
Η
κυβέρνηση της ΝΔ, ξεπερνώντας όλες τις προηγούμενες, έχει αναδειχθεί σε
βασικό πυλώνα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή. Προχωρά σε μαζικά
εξοπλιστικά προγράμματα και έχει μετατρέψει τη χώρα σε επιθετικό
προγεφύρωμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για τον πόλεμο στην Ουκρανία και όχι
μόνο, με στόχο να αποφύγει την παραπέρα υποβάθμισή του ή ακόμα και να
έχει την στήριξή τους σε όποια απόπειρα οικονομικής και γεωπολιτικής
αναβάθμισης του ελληνικού κεφαλαίου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου, να κατακτήσει την μερίδα του λέοντος στην μοιρασιά της
πίτας. Ενώ οι εργαζόμενοι και ο λαός πλήττονται από την τρομερή αύξηση
των τιμών, ειδικά στην ενέργεια, η κυβέρνηση απαντά με σκληρά μέτρα
ενάντια στον λαό και την εργατική τάξη, χρησιμοποιώντας παράλληλα την
καταστολή ως εργαλείο. Χτίζει τον αντιδραστικό άξονα με την Κύπρο, το
Ισραήλ των δολοφόνων του παλαιστινιακού λαού και τον δικτάτορα Σίσι της
Αιγύπτου.
Η
κυβέρνηση Ερντογάν, από την πλευρά της στοχοποιεί τις "ξένες δυνάμεις"
ως πηγή του κακού, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή από τον
ανεξέλεγκτο πληθωρισμό και την ανεργία, τη διαφθορά και την
εκμετάλλευση, που καταδικάζουν εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα και τη
δυστυχία. Έχει εισβάλει σε τρεις χώρες (Συρία, Ιράκ, Κύπρος),
παρεμβαίνει στην Λιβύη, διεκδικεί ρυθμιστικό ρόλο στον πόλεμο στην
Ουκρανία, καλλιεργεί την δική της «μεγάλη ιδέα», απειλώντας ανοιχτά για
επιπλέον επικίνδυνες επεμβάσεις Προωθεί τον ρατσισμό, τον εθνικισμό,
κλιμακώνει την καταστολή στο εσωτερικό της ώστε να υπηρετήσει τα
σημερινά συμφέροντα και τις ανάγκες της.
Αυτές
οι πολιτικές προκαλούν πείνα, φτώχεια και ανεργία, εκμετάλλευση και
καταστολή στους λαούς που ζουν και στις δύο πλευρές του Αιγαίου, ενώ
ταυτόχρονα οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αντιμετωπίζονται απάνθρωπα και
από τις δύο κυβερνήσεις. Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι καπιταλιστές
και των δύο χωρών, έχουν αυξήσει τα κέρδη τους κατά 300-400%. Ελλάδα και
Τουρκία ανήκουν και οι δύο στις λίγες χώρες του ΝΑΤΟ που δαπανούν για
τον εξοπλισμό τους πάνω απ΄ το 2% του ΑΕΠ!! Η Ελλάδα μόνο τα τελευταία 3
χρόνια προχώρησε σε εξοπλιστκά προγράμματα πάνω από 10 δις ευρώ στην
προμήθεια 18 νέων γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale, ο εκσυγχρονισμός
των 85 μαχητικών F-16 στην προμήθεια 4 νέων φρεγατών κ.ά. Το βάρος των
δισεκατομμυρίων των εξοπλιστικών δαπανών των δύο χωρών τα οποία
κλιμακώνονται με τη ρητορική των «ξένων εχθρών», θα πέσουν στις πλάτες
των εργατών και των εργαζομένων, στο όνομα πάντοτε των «εθνικών
συμφερόντων και της ασφάλειας».
Οι
λαοί μας, που έχουν ζήσει με κοινούς αγώνες αλλά και με πολέμους, δεν
πρέπει να παρασύρονται από τον εθνικισμό που καλλιεργούν οι άρχουσες
τάξεις, δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν ή να κερδίσουν από τις εξορύξεις
και την διαμάχη για τις ΑΟΖ από τους ιμπεριαλιστικούς και αντιδραστικούς
πολέμους, που αποσκοπούν στην αύξηση των κερδών του κεφαλαίου στο όνομα
των «εθνικών αξιών και συμφερόντων». Αντίθετα, οι εργαζόμενοι-ες στην
Ελλάδα και την Τουρκία μοιράζονται τα ίδια προβλήματα, δηλαδή τη βαριά
εκμετάλλευση, την υφαρπαγή δικαιωμάτων, την ανεργία, τη φτώχεια και την
ανασφάλεια και τα αιτήματά τους είναι τα ίδια μπροστά σε αυτά τα
προβλήματα.
Οι
λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα της
έχθρας και των φιλοπόλεμων πολιτικών του κεφαλαίου. Εμείς, το
αγωνιζόμενο εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, οι πολιτικές οργανώσεις
της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής και διεθνιστικής αριστεράς,
ξεκινώντας από την ίδια μας τη χώρα θα συνεργαστούμε για την οργάνωση
και ενίσχυση του αγώνα των λαών μας, ενάντια στα μονοπώλια, τον
ιμπεριαλισμό και τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες, την αντιπαλότητα και
τους πολέμους, ενάντια στις στρατιωτικές βάσεις, τις δαπάνες για τους
εξοπλισμούς και το ΝΑΤΟ.
Ενωνόμαστε
ενάντια στις πολεμικές πολιτικές και τους τυχοδιωκτισμούς των
κυβερνήσεων, του κεφαλαίου, των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων! Ενάντια
στην απειλή μιας στρατιωτικής σύγκρουσης, που θα ήταν καταστροφική και
για τους δύο λαούς και που πρέπει να την αποτρέψουμε πάση θυσία, με τους
κοινούς αγώνες μας.
Καμία εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς
Έξω το ΝΑΤΟ και οι βάσεις
Λεφτά για κοινωνικές ανάγκες και όχι για τις πολεμικές προετοιμασίες
