| |||
Η
ΝΔ ανέβασε το ποσοστό της με λιγότερες
ψήφους και έλαβε 158 έδρες εξαιτίας και
του καλπονοθευτικού νόμου που η ίδια
είχε ψηφίσει. Με τις ανακοινώσεις των
νέων υπουργών σήμερα έγινε σαφές ότι
προωθεί άμεσα ένα πρόγραμμα λιτότητας,
αυταρχισμού, περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων.
Οι δυνατότητες να αναπτυχθούν εδώ και
τώρα αντιστάσεις απέναντι στην πολιτική
της είναι υπαρκτές – παρά τις δυσκολίες
- και με αυτό το καθήκον χρειάζεται να
αναμετρηθούν οι δυνάμεις του μαχόμενου
κινήματος και της Αριστεράς.
Η συνεχιζόμενη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και σε σχέση με τον Μάη, δεν οφείλεται σε κάποια συντηρητική στροφή του κόσμου, όπως σπεύδει να προπαγανδίσει η ηγεσία του, αλλά στην ακόμα πιο δεξιά μετατόπισή του, στην στρατηγική κρίση της πολιτικής της συναίνεσης και της «υπεύθυνης» αντιπολίτευσης με κέντρο τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις της ΕΕ, την διατήρηση των καπιταλιστικών κερδών και της «συνέχειας του κράτους».
Η άνοδος της ακροδεξιάς και των φασιστών πρέπει να σημάνει συναγερμό για την Αριστερά και το αντιφασιστικό - αντιρατσιστικό κίνημα. Το δρόμο για την ενίσχυση τους ανοίγει η ρατσιστική πολιτική της ΝΔ και της «Ευρώπης - Φρούριο» απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες, η προσαρμογή στην ακροδεξιά ατζέντα που έκανε σημαία της προεκλογικά το φράχτη στον Έβρο, η εθνικιστική υστερία για τη ψήφο της τουρκικής μειονότητας, το δόγμα «νόμος και τάξη», η στήριξη από επιχειρηματίες (πχ εφοπλιστές), της Εκκλησίας και του «βαθέως κράτους» (χαρακτηριστικές οι υποψηφιότητες πρώην Αεροπαγιτών με το κόμμα Νίκη). Μπορούμε να τους φράξουμε το δρόμο, με αγώνες και συνολική αντιπαράθεση με το σύστημα που τους γεννάει και τους θρέφει. Είμαστε σε καλύτερη θέση από το 2012 όταν η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής έμπαινε στη Βουλή.
2.
Παρά τις δυσκολίες που δημιουργεί το
εκλογικό αποτέλεσμα, το αστικό πολιτικό
σύστημα απέχει πολύ από το να έχει
σταθεροποιηθεί. Με τις θριαμβολογίες
της ΝΔ και της άρχουσας τάξης για μια
«ιστορική ήττα» της Αριστεράς επιχειρείται
να διαμορφωθεί ένα κλίμα αναχωρητισμού
και ηττοπάθειας μπροστά στην επιτάχυνση
των επιθέσεων που ετοιμάζει σε όλα τα
μέτωπα.
Η
«πολυκρίση» του συστήματος που συνεχίζεται
και οξύνεται σε όλες τις διαστάσεις
της, τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα και η
διάχυτη δυσαρέσκεια πλατιών στρωμάτων
της εργατικής τάξης και της νεολαίας
που παραμένει παρούσα, έστω κι αν δεν
βρήκε εκλογική έκφραση και στράφηκε
στην αποχή, συνιστούν τα στοιχεία που
δείχνουν ότι το αστικό πολιτικό σύστημα
κάθε άλλα παρά έχει λύσει το ζήτημα της σταθερότητάς του. Μπροστά μας είναι
νέες εκρήξεις, όπως αυτές του Μάρτη,
αγώνες που μπορούν να βγάζουν μαζικά
τον κόσμο στους δρόμους, όπως έγινε με
τις κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα
μετά την πρόσφατη δολοφονία των προσφύγων
στην Πύλο.
3.
Το ΚΚΕ εμφάνισε άνοδο των ποσοστών του
στις δύο εκλογικές μάχες. Στην προεκλογική
συζήτηση επικεντρώθηκε στην προβολή
του συνθήματος «αυτοδύναμη αντιπολίτευση»,
αποφεύγοντας να θέσει άμεσα ζητήματα
ρήξης και συνολικής πολιτικής ανατροπής
βασικών πυλώνων της αστικής πολιτικής
(έξοδος από ΕΕ/ΝΑΤΟ, πλήγματα σε
καπιταλιστική ιδιοκτησία και κερδοφορία
με εθνικοποιήσεις, κατάργηση του φράχτη
στον Έβρο,
ανοιχτά σύνορα).
Η
πτώση σε ψήφους και ποσοστά που εκφράστηκε
στις εκλογές του Μαΐου
συνεχίστηκε για το ΜΕΡΑ25, που μετατόπισε
το ερώτημα από την δική του εκδοχή της
«ρήξης», στην είσοδο ή όχι στην Βουλή.
Σε
κάθε περίπτωση, η πολιτική όλων θα κριθεί
το επόμενο διάστημα στο ξεδίπλωμα των
αγώνων, στα μέτωπα του νέου μεσοπρόθεσμου
και της αντιΕΕ πάλης, της επίθεσης του
κεφαλαίου στα κοινωνικά αγαθά, το
περιβάλλον, τα δημοκρατικά δικαιώματα
και ελευθερίες, στην όξυνση του πολεμικού
κινδύνου και του ελληνοτουρκικού
ανταγωνισμού, στις μάχες ενάντια στον
ρατσισμό και τους φασίστες.
4.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έδωσε τις δύο εκλογικές μάχες
προβάλλοντας την ανάγκη της ρήξης με
το συνολικό πλαίσιο της αντεργατικής, αντιδραστικής πολιτικής κεφαλαίου, ΕΕ
και ΝΑΤΟ, της συνολικής αντικαπιταλιστικής
ανατροπής και της ανάγκης για ισχυρή
και ανεξάρτητη από την αστική πολιτική,
αντικαπιταλιστική και επαναστατική
αριστερά.
Το
αποτέλεσμα αυτής της επιλογής αποτυπώθηκε
με ένα βήμα εμπρός στην εκλογική
αναμέτρηση του Μαΐου, με την άνοδο σε
ψήφους και ποσοστό, εκφράζοντες υπαρκτές
δυνατότητες.
Είναι,
όμως, φανερό ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν κατάφερε
στην δεύτερη εκλογική μάχη να πείσει
το ευρύτερο δυναμικό των αγώνων, της
ριζοσπαστικής αναζήτησης και της
αριστεράς, για την αναγκαιότητα πολιτικής
και εκλογικής έκφρασης υπέρ του
αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης
και προοπτικής. Η μεγάλη αύξηση της
αποχής, ιδιαίτερα σε κομμάτια νεολαίας,
επηρέασε δυσανάλογα τα εκλογικά ποσοστά
της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μαζί με την πίεση για
«χρήσιμη ψήφο» με κριτήριο την ενίσχυση
ή την έκφραση στο κοινοβούλιο δυνάμεων
της Αριστεράς.
Τα
παραπάνω αναδεικνύουν τα όρια
και τους ανεπαρκείς δεσμούς της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
με την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά
στρώματα,
τον κόσμο που αναζητεί εναλλακτική πέρα
από τα αδιέξοδα του κοινοβουλευτικού
δρόμου,
τις σοβαρές ασυνέχειες στην δράση της.
Χαιρετίζουμε
τις χιλιάδες αγωνίστριες και τους
αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της
αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που
έδωσαν με αυταπάρνηση τις δύο εκλογικές
μάχες.
«Κρατάμε» σαν παρακαταθήκη τις εκατοντάδες εκδηλώσεις, περιοδείες, συσκέψεις σε γειτονιές και χώρους δουλειάς. Την ανταπόκριση από τους εργαζόμενους και τον λαό. Τα αξιόλογα ποσοστά σε πλήθος γειτονιών της Αθήνας, σε μεγάλες πόλεις αλλά και την περιφέρεια στις πρώτες εκλογές, που δείχνουν την δυνατότητα συγκρότησης μαζικού αντικαπιταλιστικού ρεύματος.
5.
Τα
όργανα και οι ΤΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συζητήσουν
αποτιμώντας συνολικά την περίοδο της
διπλής εκλογικής μάχης, τις δυνατότητες
και τις αδυναμίες, στην κατεύθυνση
ενίσχυσης της πορείας ανασυγκρότησης
της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Απέναντι στην άκρως
επιθετική πολιτική στρατηγική και
τακτική του κεφαλαίου δεν μπορούν να
υπάρξουν εναλλακτικές πολιτικές
μικροβελτιώσεων και επιμέρους «λύσεων»
με αποδοχή του ασφυκτικού πλαισίου της
αστικής πολιτικής.
Η
συζήτηση αυτή δεν θα διεξαχθεί σε κενό,
αλλά στο έδαφος της συμβολής μας σε
νέους αγώνες και αντιστάσεις
σε
σύγκρουση με την κυβέρνηση της ΝΔ, την
διαμόρφωση, προβολή και πολιτική
διεκδίκηση ενός αντικαπιταλιστικού
προγράμματος ρήξης με την αστική
πολιτική, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Από τη
σκοπιά της συνολικής απελευθέρωσης,
για να πάρουν οι εργαζόμενοι τον πλούτο
και την εξουσία στα χέρια τους, με
συνέχιση των πολιτικών-προγραμματικών
της επεξεργασιών που «άνοιξε» στην
περίοδο των εκλογών. Στην συνάντηση
εκείνων των δυνάμεων της ανατρεπτικής
αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που
παλεύουν για την πολιτική ανεξαρτησία
από την κοινοβουλευτική αριστερά και
ευρώ-σοσιαλδημοκρατικά ρεύματα.
Για
ένα ανατρεπτικό εργατικό και λαϊκό
κίνημα με την αντικαπιταλιστική,
επαναστατική Αριστερά στην πρώτη γραμμή
πάνω σε όλα τα βασικά μέτωπα της περιόδου:
Την επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα λόγω της επιτάχυνσης της καπιταλιστικής κρίσης και την προώθηση του νέου γύρου λιτότητας, περικοπών, ιδιωτικοποιήσεων, με όχημα τις προβλέψεις του νέου συμφώνου σταθερότητας της ΕΕ και τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης.
Τις ανησυχητικές εξελίξεις στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, και την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή σε αυτόν, σε συνδυασμό με την όξυνση του αντιδραστικού ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού στο φόντο των επιδιώξεων για ΝΑΤΟϊκές διευθετήσεις στην περιοχή.
Την τροφοδότηση της ακροδεξιάς και των φασιστών και την επιδίωξη τους να πέσουν στα μαλακά στη δεύτερη δίκη τους και να ξαναστήσουν τάγματα εφόδου στους δρόμους.
Την σκλήρυνση της ρατσιστικής πολιτικής της «Ευρώπης - Φρούριο» και της ευθυγράμμισης της ελληνικής κυβέρνησης με την διατήρηση και επέκταση του φράχτη στον Έβρο, το σφράγισμα των συνόρων και τη συνέχιση των δολοφονιών προσφύγων και μεταναστών.
Το νέο γύρο ακρίβειας στο ρεύμα λόγω της απελευθέρωσης της αγοράς και της απαγόρευσης των όποιων νέων επιδοτήσεων από την ΕΕ, την επιτάχυνση των 700.000 πλειστηριασμών, την επίθεση στο περιβάλλον μέσω και των εξορύξεων και της «πράσινης ανάπτυξης».
Την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.
