Δίνουμε
λοιπόν πολιτική μάχη, στη βάση των αποφάσεων της 3ης συνδιάσκεψης
και της πρόσφατης απόφασης του ΠΣΟ, ενάντια στη νέα συμφωνία, για πει ο
λαός και οι εργαζόμενοι «όχι» στη νέα
δόση και τα μέτρα. Η ώρα του αγώνα είναι τώρα! Για να γίνει ξανά λαϊκή απαίτηση να τελειώνουμε με τα μνημόνια και την
κατρακύλα στη ζωή των εργαζομένων. Για να αξιοποιηθεί η εμπειρία που συνδέει τα μνημόνια με την ΕΕ και το
ευρώ. Απέναντι στο αδιέξοδο του κοινοβουλευτικού θεάτρου, να αναδειχτεί
ξανά η μόνη δύναμη που
απονομιμοποίησε, καθυστέρησε, έβαλε φραγμό στη μνημονιακή πολιτική, η δύναμη του αγωνιζόμενου λαού και του
εργατικού κινήματος. Σε αυτό το έδαφος θα μπορεί να γίνει υλική δύναμη μια
εργατική πολιτική διεξόδου από την κρίση, που για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η αντικαπιταλιστική ανατροπή. Έξω από
αυτή την προσπάθεια δεν μπορεί να
σπάσει το κλίμα απογοήτευσης, αδρανοποίησης, κατακερματισμού και εκφυλιστικών
φαινομένων στην ευρύτερη Αριστερά. Στη μάχη αυτή στηρίζουμε και αξιοποιούμε την Πρωτοβουλία Αγώνα για την Αποδέσμευση
από την ΕΕ -ΔιΕΕξοδος που έχει θετικά βήματα με τις εκδηλώσεις που
οργάνωσε. Με αυτή την κατεύθυνση μπαίνουμε μπροστά, αξιοποιούμε την Πρόταση Πολιτικής
Συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς την αντικαπιταλιστική, αντιΕΕ,
αντιιμπεριαλιστική, αντιδιαχειριστική Αριστερά και συμβάλλουμε αποφασιστικά
στην κοινή δράση στο μαζικό κίνημα με τη ρεφορμιστική Αριστερά των ΚΚΕ-ΛΑΕ.
Στην προσπάθεια αυτή κεντρική θέση έχει το αντικαπιταλιστικό μεταβατικό
πρόγραμμα με πυρήνα την κατάργηση των μνημονίων με ξήλωμα των εφαρμοστικών
νόμων και συμφωνιών και την κάλυψη των απωλειών, την εθνικοποίηση των τραπεζών,
ΔΕΚΟ και μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και κοινωνικό
έλεγχο, την αποδέσμευση από ευρώ και ΕΕ, την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό,
τον πόλεμο, το ρατσισμό και φασισμό, την έξοδο από το ΝΑΤΟ, τη μάχη για τα
δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες
Οι δυνάμεις
της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα παλέψουν ώστε να αναπτυχθούν κινητοποιήσεις σε κάθε
εργασιακό χώρο και γειτονιά που δρουν, αλλά και αυτές να συναντηθούν με άλλους
εργασιακούς χώρους και αγώνες. Κόντρα στην επίθεση στα συνδικάτα από την πλευρά
της άρχουσας τάξης, θα συγκρουστούμε με την απειλή για εργασιακό νόμο που περιορίζει
το δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας. Για να σπάσει το κλίμα
της ηττοπάθειας και της παθητικής στάσης στηρίζουμε
την προσπάθεια για συνεδριάσεις των σχημάτων, συσκέψεις, συνελεύσεις. Εκεί
όπου η γραφειοκρατία και η εργοδοτική τρομοκρατία έχει εμποδίζει αυτό το δρόμο,
επιλέγουμε άλλες μορφές όπως επιτροπές αγώνα, για μια συσπείρωση που θα γεννήσει
και θα αναζωογονήσει τα πρωτοβάθμια σωματεία. Επιμένουμε ότι τα σωματεία πρέπει
να είναι ανοιχτά σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τη σχέση
εξαρτημένης εργασίας, ώστε να μπει φραγμός στους αποκλεισμούς και στις
εργασιακές σχέσεις πολλών ταχυτήτων και τις διχαστικές λογικές (παλιοί-νέοι,
μόνιμοι-συμβασιούχοι, δημόσιο-ιδιωτικό, καλυμμένη με σύμβαση-μαύρη εργασία,
ντόπιοι-μετανάστες κλπ). Στόχος μας είναι αυτή η μάχη να δοθεί μέσα από τις
Παρεμβάσεις, τα εργατικά σχήματα στον ιδιωτικό τομέα, όπως το ελπιδοφόρο
παράδειγμα της ΛΑΝΤΖΑΣ και στη Θεσσαλονίκη, το Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς
Εργαζομένων, με την ενοποίηση στη δράση του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δουλεύουμε για κινητοποιήσεις
πάνω στα κλαδικά ζητήματα, τον αγώνα για προσλήψεις ενάντια στην
υποστελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών του δημόσιου, ενάντια στις
ιδιωτικοποιήσεις, τα συνδέουμε με την
πάλη ενάντια στη συμφωνία της 2ης αξιολόγησης κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Επιδιώκουμε το συντονισμό των αγώνων
μέσα από πρωτοβουλίες όπως η Συνέλευση Αγώνα των Κινημάτων και επιμένουμε στην κατεύθυνση του
συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων.
Είναι ανάγκη ο
δρόμος που ανοίγει με τα συλλαλητήρια ενάντια στη συμφωνία
κυβέρνησης-Τρόικας (12/2, 2/3 και 6/4) και ενάντια σε ευρώ-ΕΕ στις 28/3 να συνεχιστεί, να γίνει σημείο αναφοράς
της λαϊκής αντίστασης και συντονισμού των μαχόμενων κλάδων. Ο προγραμματισμός
της Συνέλευσης Αγώνα και η δουλειά στα πρωτοβάθμια σωματεία πρέπει να αξιοποιηθούν για τη
συσπείρωση δυνάμεων και την απαίτηση για αγώνα και απεργιακές κινητοποίησης με λογική σύγκρουσης και κλιμάκωσης. Σε
αυτή τη λογική στηρίζουμε αποφασιστικά την
απεργία για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας στις 9/4 και συμμετέχουμε
στην ανεξάρτητη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς.
Ξεχωρίζουμε το
μέτωπο της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας, τους συμβασιούχους και
8μηνίτες στο δημόσιο και τους δήμους, που δουλεύουν με ελαστικές και μαύρες
εργασιακές σχέσεις, συχνά απλήρωτοι, εισόδημα πείνας και χωρίς πραγματικά
ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η μάχη για το
προσφυγικό, ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ, το ρατσισμό, το φασισμό,
τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, πρέπει να ενταθεί και να συνεχιστεί. Είναι
χαρακτηριστικό ότι η πετυχημένη παρέμβαση για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλών
συναντά τη μεθόδευση της κυβέρνησης να μετακινεί τις οικογένειες μακριά από τα
αντίστοιχα σχολεία και να ακυρώνει έτσι το θετικό βήμα που έγινε από το κίνημα
για την αποδοχή των παιδιών. Είναι μια μάχη με το στοιχείο της αλληλεγγύης, της
πάλης ενάντια σε κεντρικές επιλογές του κεφαλαίου, αλλά και μάχη για να μετρήσει νίκες η εργατική ανατρεπτική γραμμή στις
λαϊκές μάζες και όχι οι ακροδεξιές και εθνικιστικές ιδέες. Σημαντική επιτυχία είχε το συλλαλητήριο της
18 Μάρτη, σαν αποτέλεσμα μιας δράσης και των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα από
σωματεία και το αντιρατσιστικό κίνημα, της συστηματικής δράσης της ΚΕΕΡΦΑ και
τη συμβολή μας στην παρέμβαση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας. Επιδιώκουμε το
επόμενο διάστημα τη συγκρότηση συντονισμού
σωματείων και συλλόγων του μαζικού κινήματος για το προσφυγικό (συνδικάτα,
φοιτητικοί σύλλογοι, λαϊκές συνελεύσεις, πρωτοβουλίες ανέργων κ.ά) ώστε να
γίνει πιο μαζική και συγκροτημένη υπόθεση ο αγώνας αυτός, σε συντονισμό με τις
ανάλογες προσπάθειες στην Αθήνα και αλλού.
Ο αγώνας για
τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας έχει κρίσιμη σημασία. Πρώτα από όλα
για το ζωτικής σημασίας θέμα της κατοικίας. Ανοίγει δρόμους καθώς είναι ένας
αγώνας που έχει αποτελέσματα και λειτουργεί παραδειγματικά. Ανοίγει τον κύκλο
των αγωνιζόμενων ανθρώπων, μια εμπειρία που πρέπει να αξιοποιηθεί. Στην
προσπάθεια για κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο
πέρα από εκλογικίστικες συναντήσεις και την απλή συνάντηση στη διαδήλωση. Είναι
ιδεολογικό όπλο απέναντι στους ακροδεξιούς που ξεχνάνε τη δημαγωγία «μόνο για
Έλληνες» όταν απέναντι είναι οι τράπεζες, ότι η εργατική γραμμή που πολεμάει
είναι αυτή που ενώνει τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, Έλληνες, μετανάστες
και πρόσφυγες. Και τελευταίο πολύ σημαντικό, ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων
Θεσσαλονίκης, που είναι ο φορέας αυτής της μάχης, έχει παίξει καταλυτικό ρόλο
στην ανάπτυξη αγωνιστικών πρωτοβουλιών και συντονισμού, δείχνοντας με το
παράδειγμά του και τη λογική του κέντρου αγώνα έναν άλλο δρόμο από την
αφλογιστία των ΕΚΘ-ΕΔΟΘ και τους εξαρχής υπονομευμένους αγώνες από αυτούς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει αυτοτελώς και μέσα από
κάθε αγωνιζόμενη συλλογικότητα τη μάχη με νέα ορμή, στη γειτονιά, στους
χώρους δουλειάς, στο ειρηνοδικείο, στους δρόμους. Σε κάθε ΤΕ και ΚΕ θα πρέπει
να οριστούν υπεύθυνοι για το μέτωπο ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Το μέτωπο
ενάντια στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και της παράδοσης στο κεφάλαιο
των δημόσιων υποδομών και του φυσικού πλούτου πρέπει να αναβαθμιστεί στη δράση
της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η μάχη ενάντια στους χρυσοθήρες που λυμαίνονται τη ΒΑ Χαλκιδική
και ορέγονται ουσιαστικά όλη τη Β. Ελλάδα και η αλληλεγγύη στους εκατοντάδες
διωκόμενους αγωνιστές. Η πάλη για την κρατικοποίηση/εθνικοποίηση και τον
εργατικό έλεγχο του αεροδρομίου, των αστικών συγκοινωνιών, της Εγνατίας Οδού,
για μην ιδιωτικοποιηθεί το λιμάνι και η ΕΥΑΘ. Αυτά είναι κρίσιμα μέτωπα πάλης
και η εξέλιξη τους θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το κλίμα στην κοινωνία, αλλά θα
έχει και υλικές συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων.
Η πάλη για
τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα είναι σημαντικό μέτωπο πάλης,
όπως δείχνουν οι αλλεπάλληλες διώξεις σε βάρος αγωνιστών, η καταστολή και η
ασύδοτη δράση με κρατικές πλάτες του φασιστικού συρφετού. Χρειαζόμαστε οξυμένα
αντανακλαστικά και στήριξη κάθε διωκόμενου ανεξάρτητα από την πολιτική σχέση με
το χώρο μας. Είναι αναγκαία μια μόνιμη πρωτοβουλία στο μέτωπο αυτό και είναι
φανερό το κενό που αφήνει η αδρανοποίηση της ΚΕΔΔΕ.
Επιδιώκουμε
το επόμενο διάστημα να ανοίξουμε με μαζικούς όρους τη συζήτηση για την πολιτική
πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τις πρωτοβουλίες για την κοινή δράση. Η πετυχημένη
εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 21/3 κατέγραψε δυνατότητες που δεν αξιοποιούνται.
Στο επόμενο διάστημα οι ΤΕ και ΚΕ θα πρέπει να επεξεργαστούν πλάνο για
συσκέψεις και ανοιχτές εκδηλώσεις.
Η προσπάθεια και η συζήτηση γύρω από τη συνδιάσκεψη
και τις πρωτοβουλίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να γίνει σταθμός ανασυγκρότησης των ΤΕ και ΚΕ. Στόχος μας είναι η ανανέωση
των συντονιστικών και η καλύτερη οργάνωσή τους με καταμερισμό δουλειάς, καθώς ο
προσδιορισμός με σαφή τρόπο των δρόμων και των μετώπων παρέμβασης, πέρα από το
συνολικό προγραμματισμό (εξορμήσεις, επαφή με χώρους εργασίας, γονεϊκό κίνημα
κλπ).
Σε
αυτήν την κατεύθυνση είναι κρίσιμη η οργάνωση του νεολαιίστικου κομματιού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η κοινή συζήτηση για την
γραμμή στα μέτωπα που βρίσκουμε τη νεολαία, εργαζόμενη και σπουδάζουσα, ως εν
δυνάμει κομμάτι της κοινωνικής ανατροπής. Την αξιοποίηση της εμπειρίας και τις
δυνατότητες που έχουμε αναδείξει μπορεί να βοηθήσει σε πρώτη φάση η συγκρότηση
γραμματείας, για δουλειά στη βάση των πολιτικών κατευθύνσεων και αποφάσεων της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την 3η της Συνδιάσκεψη.
Οι ΤΕ θα πρέπει το επόμενο διάστημα μαζί με την
εξόρμηση για την πολιτική πρόταση και την κινητοποίηση ενάντια στη συμφωνία
κυβέρνησης-ΕΕ-τρόικας, να εργαστούν για
τη δράση των δημοτικών σχημάτων Αμπελοκήπων και Θέρμης και της Ανταρσίας στην
Κ. Μακεδονίας αναδεικνύοντας ζητήματα ζωής της εργατικής τάξης (στέγη,
ρεύμα, νερό, παιδεία υγεία, ελεύθεροι χώροι κ.ά.). Βήμα μπροστά σε αυτή την
κατεύθυνση είναι η απόφαση της ΤΕ Αμπελόκηπων για εργασιακές σχέσεις-κοινωφελή
εργασία κλπ.
Το απερχόμενο
Κεντρικό Συντονιστικό προσπάθησε μέσα στη δεδομένη οργανωτική κατάσταση να έχει
ένα θετικό ρόλο και να ανταποκριθεί συντονίζοντας τη δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα
πλαίσια ενός πανελλαδικού σχεδιασμού, αλλά και με βάση τις ανάγκες του
κινήματος στη Θεσσαλονίκη. Στην προηγούμενη τριετία, που είχε αναλάβει μια
τέτοια ευθύνη, είχαμε σημαντικές πολιτικές εξελίξεις και ανατροπές, μαχητικούς
αγώνες και έντονες διεργασίες, ενώ έπρεπε να οργανωθεί η εκλογική παρέμβαση σε
αλλεπάλληλες αναμετρήσεις (τοπικές εκλογές και ευρωεκλογές 2014, βουλευτικές
Γενάρη και Σεπτέμβρη 2015, καθώς και στη μάχη του δημοψηφίσματος το 2015.
Ιδιαίτερη κατάσταση δημιούργησαν οι αποχωρήσεις των ΑΡΑΣ και ΑΡΑΝ. Σε αυτό το
πλαίσιο ήταν θετική η δουλειά για τη συμμετοχή των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη
δημοκρατική λήψη κρίσιμων αποφάσεων, τις πολιτικές πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις,
την οργανωμένη συμμετοχή στο μαζικό κίνημα. Έχουν όμως πολλά να γίνουν στο
επίπεδο μιας πιο πλούσιας εσωτερικής ζωής, καθώς και μιας πιο αποφασιστικής
συμμετοχής και πιο ενοποιημένης δράσης των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε αυτά τα καθήκοντα, μαζί με την
προσπάθεια για την οικονομική αυτοτέλεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καλείται να ανταποκριθεί
το νέο ΚΣ.
Φιλοδοξούμε στο επόμενο διάστημα, στις πολιτικές
μάχες και τη συζήτηση για την 4η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι
δυνάμεις της στη Θεσσαλονίκη να έχουν μια
παρουσία συντεταγμένη, με δημοκρατικά οργανωμένη λειτουργία, δέσιμο με τον
κόσμο του αγώνα και αναβαθμισμένο το κριτήριο της μαζικής, ενωτικής και
αποφασιστικής δράσης.
8 Απρίλη 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου